Waar zijn die kikkers?

Op zondag 24 september nam ik deel aan een seminarie van 'Kus de Kikker'. Kikkers kussen hoef je alleen maar te doen als je iemand in je omgeving kent die hoogsensitief is. Misschien ben je zelf wel hoogsensitief. Dan is, jezelf kussen natuurlijk moeilijk. Wat Sabine Vanquallie vooral aanreikt, zijn tips voor een positievere ontwikkeling als HSP-er. Je bent wie je bent, en dat is prima. Je bent dik OK, maar toch heb je dat tikkeltje meer nodig om je eigen pad vlot te kunnen bewandelen.

Jezelf blijven is vooral een ingesteldheid die we onszelf kunnen aanleren. Dat is het belangrijkste dat ik meenam uit deze sessie. We zijn allemaal mensen, we delen allemaal onze ervaringen, maar hoelang of hoe fel we hierin meegaan, is onze eigen beslissing.

Sabine legt het uit aan de hand van een bootje, en daar blijven we maar beter in. We dobberen op ons eigen stukje zee en moeten over onze eigen golven heen zien te geraken. Meevaren met een ander is dus geen optie, want onze eigen zee is al woelig genoeg.

Een woelige zee of niet, een hoogsensitief persoon blijft hoogsensitief. Hoogsensitief is niet iets wat je gaandeweg ontwikkelt. Het is een aangeboren gave.

Zo horen we het ook te zien, als een gave, want de alarmknoppen aan ons lichaam werken veel sneller. Wij zijn alert. Alert zijn verandert natuurlijk niets aan het 'alles-horen-en-zien', maar het werkt als een soort copingsmechanisme dat ons er bij doet stilstaan dat een situatie veranderd is. Veel eerder dan anderen kan je waarnemen dat het ergens te warm is, of dat er te weinig lucht is. Je detecteert en sluit af. Rust vinden kan je door dit laatste toe te passen. Af en toe een zintuig afsluiten is geen probleem. Je ogen sluiten kan vaak al veel rust brengen en prikkels buitensluiten.

Het lichamelijke aspect is natuurlijk één deel van hoogsensitiviteit. Het is een pijler die onlosmakelijk verbonden is met gevoel. Ik denk aan aanraking. Het fysische, maar natuurlijk is er ook het psychische aspect die bij hoogsensitiviteit hoort.

Hoogsensitiviteit is ook voelen: aanvoelen en vooral ook denken. Hoogsensitieve personen zijn empathische wezens, maar, zoals eerder gezegd, blijven we maar beter in ons eigen bootje. Anders verliezen we te veel energie. Op zijn beurt zorgt dit voor vermoeidheid. Om bij onszelf te blijven moeten we dus onze grenzen afbakenen: onszelf bewaken en omstandigheden goed inschatten.

Bevestiging geven en situaties erkennen vraagt hierdoor veel minder van ons, dan dat we mee oplossingsgericht denken en soms ook doen. We mogen niet uit dat bootje stappen en ons verplaatsen, naar een woeligere zee.

Soms moet je die woelige zee gewoon laten wegebben, want woelige zeeën kunnen heel erg belangrijk zijn. Ze ontwikkelen ons, laten ons voelen en zorgen ervoor dat we doelen gaan stellen.

Soms is het niet makkelijk om doelen te stellen. Het is vaak een struikelblok voor HSP-ers. Dit omdat onze linker hersenhelft meer ontwikkeld is dan onze rechterhelft. Bijgevolg zijn we creatief, vaak chaotisch, echte bedenkers en probleem-oplossers. Belangrijk is het daarom ook dat we rekening houden met onszelf en met onze capaciteiten.

'Ontplooiing' is de boodschap en dat doen we dan ook maar beter in de juiste context, want vaak zijn we perfectionist in wat we doen. Half werk leveren is niet aan ons besteed en dus moeten we in ons werk optimaal gemotiveerd worden. Kritiek kan daarom een moeilijk punt zijn, maar met de juiste en positieve als ook constructieve benadering, hebben we er echt iets aan. Let er wel op dat je oprechtheid toont, want onze leugendetector staat altijd aan.

Een HSP-kikker kussen is dus heel makkelijk. ERKEN zijn NODEN, toon BEGRIP, maar laat je niet MEEVOEREN.

Ook ik ben HSP, maar dat is DIK OK!

Wil je meer weten over mijn ervaringen als HSP-er, ga dan naar de HSP-blog op deze pagina.

Wil je meer weten over "Kus de Kikker-sessies"? Ga dan naar: https://www.kusdekikker.be/