Hoogsensitiviteit in onze hersenen

Ons brein is een geoliede machine. Zonder dat we er zelf bij stilstaan, maakt het connecties en legt het links. Dit gebeurt door de neuronen die in onze hersenen zitten. Ze triggeren mekaar en zorgen voor een actie-reactie-effect. Neuronen wekken gevoelens op en stimuleren mekaar. Dit net omdat ze zo dicht bij elkaar liggen en omdat ze op seconde na seconde in werking treden. Neuronen zorgen voor associaties. Deze worden onbewust gemaakt. Het zijn zintuiglijke waarnemingen die gekoppeld worden aan herinneringen en gevoelens. Onze neuronenwerking heeft aldus een grote impact op ons zijn. Bij HSP-ers, is deze impact des te groter. Daarom net is het zo interessant om even stil te staan bij de verschillende basale functies van onze hersenen. Perceptie is hierbij een belangrijke factor die uiteindelijk bijdraagt tot welzijn.

Perceptie hangt niet enkel af van onze neuronenwerking, het hangt af van de ontwikkeling van de verschillende hersenlobben. Hoe meer lobben er in onze hersenen aanwezig zijn, hoe meer plek er vrij is voor neuronen. Op hun beurt staan neuronen in voor neurogenese; iets wat een leven lang leren impliceert. Toch kunnen we stellen dat de intelligentie van onze hersenen afhangt van niet enkel zintuiglijke waarneming, maar ook van onze eigen verbeeldingskracht. Het is net dat wat bij HSP-ers gevoelig ligt. Sterke verbeeldingskracht en een sterke ontwikkeling van de limbische hersenen. Tenminste dat veronderstel ik, wanneer ik lees dat het hersendeel, genaamd limbische hersenen wordt beïnvloedt door niet enkel door onze herinneringen, maar ook door hormonen, genot, pijn en medicijnen. Dit hersendeel stelt ons in staat herinneringen en gevoelens op te roepen. Dit doet in elk geval vragen rijzen. Hoe zijn de neuronenbanen en bloedbanen in dit hersendeel ontwikkeld bij een hoogsensitief persoon. Ik ga er nog steeds van uit dat hoogsensitiviteit een erfelijk gegeven is. Dit ervaar ik zelf binnen mijn familie. Mijn moeders bezorgde karakter, mijn grootmoeders intuïtie en mijn vaders gevoelige kant op vlak van zintuiglijke waarneming.
Om terug te keren naar de door wetenschap bewezen theorieën, werd vastgesteld dat we onze hersenbanen niet enkel kunnen triggeren, we kunnen ze ook trainen. Dit is een belangrijke factor wat betreft de weg naar geluk. Vooral bij vrouwen is geluk gebaseerd op visualisatie. Een voorstelling of beeldentis is vaak voldoende om een gevoel van geluk te triggeren. Deze wetenschap heeft ook een keerzijde, want voor verdriet geldt hetzelfde. Dit zal allicht een verklaring zijn waarom meer vrouwen geneigd zijn te schreien bij een passage uit een boek of film.
Toch omvat onze hersenen veel meer dan enkel de functies uit het limbische deel. Ook de reptiele hersenen vormen een belangrijk deel van onze hersenen. Ze laten ons weten wanneer we honger en dorst hebben. Ze vormen ons instinct en zijn daarom het oudste deel van onze hersenen. Dit hersendeel was van oudsher ontwikkeld. Hoe meer we echter als mens in onze samenleving ontwikkelden, hoe meer onze hersenen zich ontwikkelden. Naast de limbische hersenen ontwikkelde onze neocortex zich. Dit hersendeel is verwerkt zintuiglijke waarnemingen.