13. Redding
In de weken die volgden, werd de situatie rondom Frank Larsson een cruciaal punt van aandacht. Laurence vulde de formulieren in die Kapitein Mitchell hem had gegeven en besprak de aanmelding met Frank, die instemde met het plan. Frank's intrede in het herstelprogramma van de Salvation Army was de eerste stap op een lange weg naar herstel.
Ondertussen stond Laurence op het punt om naar New York te vertrekken voor zijn zakenreis.
De week voor Laurence zijn vertrek naar New York zat hij samen met zijn business partner in zijn kantoor. De beide heren overliepen samen hun dag, toen Eduard plots naar Frank vroeg. "Hoe gaat het eigenlijk met Frank? Heb je al iets gehoord over zijn voortgang bij de Salvation Army?"
Het was niet van zijn gewoonte om over dergelijke, persoonlijke zaken te spreken. Zaken doen was voor hem rigide. Het persoonlijke, sociale en emotionele aspect koppelde hij hier volledig los van.
Laurence leunde achterover in zijn stoel en zuchtte. "Ja, ik heb gisteren een update gekregen van kapitein Mitchell. Frank is net begonnen met zijn programma en het lijkt erop dat hij echt vastberaden is om zijn leven te beteren. Het zal een lange weg zijn, maar hij heeft een goede start gemaakt."
Eduard glimlachte lichtjes. "Dat is goed om te horen. Ik hoop dat hij deze kans grijpt en echt verandering kan brengen in zijn leven. Hij heeft zoveel potentieel, maar hij moet zijn demonen onder controle krijgen."
Laurence knikte instemmend. "Ik hoop het ook. Hij heeft veel meegemaakt, en ik geloof dat hij met de juiste steun kan herstellen. Het zal echter niet makkelijk zijn."
"Nee, zeker niet," antwoordde Eduard. "Maar met onze steun en de hulp van de Salvation Army, geloof ik dat hij het kan redden."
De weken verstreken en het werd duidelijk dat de kerstperiode aanbrak. Londen werd versierd met lichtjes en kerstversieringen, en de sfeer in de stad werd feestelijker. Laurence bereidde zich ondertussen voor op zijn zakenreis naar New York. Hij was vastbesloten om met eigen ogen te zien hoe de markt daar was voor een taxibedrijf en wilde ervoor zorgen dat Crown Carriages internationaal zou kunnen groeien.
Op een koude decemberochtend, net voor zijn vertrek naar New York, besloot Laurence nog één keer langs te gaan bij Frank. Hij wilde zien hoe zijn vriend het maakte en hem aanmoedigen in zijn herstel. Laurence liep door de besneeuwde straten van Londen naar het centrum van de Salvation Army, waar hij door kapitein Mitchell werd begroet.
"Meneer Buchannon, goed u weer te zien," zei Mitchell met een warme glimlach. "Frank is in de gemeenschappelijke ruimte. Hij doet het erg goed."
Laurence voelde een gevoel van opluchting en volgde Mitchell door het gebouw. Toen ze de gemeenschappelijke ruimte binnenliepen, zag Laurence Frank aan een tafel zitten, verdiept in een gesprek met een andere deelnemer. Frank zag Laurence en zijn gezicht lichtte op. Hij stond op en liep naar zijn vriend toe.
"Laurence, wat fijn om je te zien," zei Frank met een oprechte glimlach. "Dank je dat je bent gekomen."
Laurence klopte hem op de schouder. "Ik wilde je nog even zien voor ik naar New York vertrek. Hoe gaat het met je?"
Frank knikte. "Het gaat goed, beter dan ik had verwacht. Het is zwaar, maar ik voel me sterker. De ondersteuning hier is geweldig en ik heb goede gesprekken met kapitein Mitchell en de anderen hier."
Laurence glimlachte tevreden. "Dat is goed om te horen, Frank. Ik geloof in je. Blijf volhouden en weet dat ik altijd achter je sta."
Frank voelde een golf van dankbaarheid. "Dank je, Laurence. Dat betekent veel voor me. Ik wil echt veranderen, en ik weet dat ik dat kan met jullie steun."
De twee mannen spraken nog even door over de toekomst en de stappen die Frank zou nemen om zijn leven weer op de rails te krijgen. Toen het tijd was voor Laurence om te vertrekken, gaf hij Frank een stevige handdruk en een bemoedigende knipoog. "Zorg goed voor jezelf, Frank. Ik zal je missen, maar ik weet dat je dit kunt."
Met die woorden verliet Laurence het centrum van de Salvation Army, vastbesloten om zijn bedrijf naar nieuwe hoogten te brengen en met een gevoel van hoop voor de toekomst van zijn vriend. Terwijl hij zich voorbereidde op zijn reis naar New York, wist hij dat de echte reis voor Frank net was begonnen. En met de juiste steun en vastberadenheid, zouden ze allebei de uitdagingen van hun paden kunnen overwinnen.
