Het ontstaan van 'Miafigarella'

In 2015 begon ik met pottenbakken. Na een eerste cursus volgde een tweede.

Ik leerde technieken aan, kocht mijn eigen draaischijf en ging thuis aan de slag.

Ik verkocht al heel wat van mijn potjes. Het zijn van begin tot einde eigen creaties.

Wie denkt dat de stiel van het pottenbakken echter rust brengt, is verkeerd. Je moet tot rust gekomen zijn, eer je als pottenbakker goed werk kan leveren.

Bij elke beweging, loert er gevaar om de hoek, of beter gezegd; 'om de homp klei'.

Na draaien volgt bakplezier

Het bakken van de klei gebeurt doorgaans aan temperaturen van 950 tot 1000 à 1500 graden. Dit is een eerste bak. Voor deze eerste of biscuitbak zet je de potten op ovensteuntjes. Een speciale keramiekoven volgt een vaste temperatuurcurve die gemiddeld 8 uur duurt.

Na het eerste bakproces volgt het glazuren. Zoals het woord aangeeft gaat hier om het aanbrengen van een glaslaagje. Bij het glazuren breng je een zandlaagje aan op de reeds gebakken pot. In deze zandachtige materie zitten oxiden, metalen en kristallen die ervoor zorgen dat elke vorm van glazuur en dus ook elke kleur een unieke samenstelling is.

Unieke samenstellingen gaan eveneens gepaard met het gevaar dat je nieuwe glazuren niet kent. De raad is dus om je glazuur aan te brengen, maar daarbij ongeveer 1 cm van de bodemrand af te blijven. Dit omdat glazuren soms aflopen tijdens het bakproces. Het resultaat dan is dat je potje, met glazuur aan je ovenplaat gebakken is.

Ook tijdens het biscuitbakken kunnen er al allerlei zaken foutlopen.

Glazuurbakken

Ook bij het glazuurbakken is opletten een noodzaak. Afhankelijk van de glazuursoort, dien je de temperatuur van je oven te verhogen of te verlagen.

Steengoed bak je gemiddeld op 1250°C. Deze potjes zijn vaatwasbestendig. Niet elke glazuursoort is bestemd om aan zulke temperatuur gebakken te worden.

Tijdens het aanbrengen van je glazuur, voorzie je je pot van 1 tot zelfs 3 zandkorrellagen. Deze lagen worden tijdens het bakproces omgezet in een glaslaag. Voor een donkere kleur zijn meer glazuurlagen nodig. Bovendien kan elke aanraking na het glazuren (een vingerafdruk of veeg) tot gevolg hebben dat een stukje van het glazuur verdwijnt alvorens de oven in te gaan.

Als je overigens een laagbakglazuur gebruikt, zijn deze potjes of keramieken voorwerpen niet gemaakt om er uit te eten of te drinken. Dit eens te meer omdat glazuren ook toxische stoffen bevatten die kunnen vrijkomen als ze aan een lagere temperatuur gebakken zijn. Het gevaar schuilt hem dan vooral bij het eten of drinken uit deze keramieken voorwerpen. Bovendien zijn deze potjes gebakken in een laagbakproces niet vaatwasbestendig.

Na het volgen van twee cursussen, had ik een overvloed aan potjes. Ik besloot mijn kleurrijke assortiment te verkopen en startte met mijn 'Caramiek'-lijn.

Op dit moment zijn er geen gemaakte potjes meer op voorraad, maar ze op aanvraag laten maken, kan altijd.

Het maken van een potje begint bij het kunnen bewerken van een stuk klei. Dit belandt op de draaischijf. Als beginneling moet je hier alvast je eerste obstakel overkomen: 'het centreren van de klei'. Het middelpunt zoeken en behouden gaat makkelijker met vochtige klei waar weinig chamotte inzit. Dit zijn fragmenten van grove zandkorrel die maken dat je klei ruwer of moeilijker te bewerken is. Je hebt dus liefst zo weinig mogelijk chamotte in je klei.

De tweede kunst is om de klei op te trekken terwijl je draait. Je draaischijf laten draaien, kan met- of tegenwijzerzin. Tegelijkertijd dien je eerst je homp te centreren, een gaatje te maken in het midden van je gecentreerde klei en vervolgens dien je eerst de klei op de wenselijke breedte van je potje te zetten. Vervolgens kan je je klei optrekken tot een bepaalde hoogte en je klei van een vorm voorzien.

Zo kunnen bolle of lange potjes ontstaan, grote of kleine of potten met een wat bredere richel.

Gemaakte potten moeten bovendien afgedraaid worden. Het vuilste werkje, want daarvoor heb je afdraaimesjes nodig waardoor de overbodige stukken klei in het rond spatten. Ook de onderkant kan he van een richel voorzien; een opstaande rand waardoor je bodem wat dieper ligt. Ook de wanden van je pot kan je bewerken.

Je kan oneffenheden wegwerken of ook net hier een rand inwerken. Ook een logo graveren, kan in dit stadium.

Met vallen en opstaan

Tijdens het eerste bakproces kan één van je potten in de oven ontploffen. Dit kan doordat er een luchtbel in je klei zit. Luchtbellen spatten open door de hitte van de warme lucht.

Het ontploffen kan ook negatieve gevolgen hebben voor de andere keramiek in de oven. Het uiteenspatten van één pot kan ervoor zorgen  dat keramiekschilfers tegen de andere potten kaatsen.

Ook kan het zijn dat een wrongel die tot stand kwam tijdens het draaien en die je als pottenbakker zo goed mogelijk hebt weggewerkt, tijdens het bakken terug zichtbaar wordt. Resultaat is dan dat je een kleine deuk in je pot hebt.

Vergemakkelijken

Om het glazuurproces te vergemakkelijken, zou ik binnenkort graag overstappen op dompelglazuur. Op die manier hoef ik niet langer laagjes te borstelen, maar kan ik mijn gebakken pot in de lopende glazuur dompelen. Dit vergemakkelijkt het proces. Ik moet er wel bij vertellen dat ik hiervoor een betonmixer moet aanschaffen.

Ik hoop deze overstap snel te kunnen maken.

STEENGOEDGL. CELADON EFFECT

OPGELET: Gezien het een effectglazuur is, loopt deze makkelijker af en moet een grotere blanco bodemrand voorzien worden.

STEENGOEDGL. CREME GEMENGD

Het verhaal van mijn creaties

De naam 'Mio Gio' verwijs naar het Italiaanse 'mio gioielli', wat zo veel betekent als: 'mijn juwelen'.

Mijn juwelen hebben tot doel center pieces te zijn en de nadruk te leggen op de gevoelspersoon die je bent. Dat is ook de reden voor het kleurgebruik in mijn creaties.

Het zijn vooral warme kleuren die ik integreer in de halssnoeren die ik maak. Ook bijpassende oorbellen / -hangers maak ik zelf.

Epoxy-juwelen

Begin juni 2020, hoop ik aan de slag te kunnen gaan met gedroogde bloemen en andere elementen uit de natuur.

Op die manier kan ik niet alleen de kleuren uit de natuur, maar ook de schatten die het ons biedt, verwerken in mooie harscreaties.

Ik zal mijn nieuwe collectie aan juwelen, als ook de andere exemplaren uit mijn halfedelstenencollectie te koop aanbieden in mijn webshop.

Ook een gepersonaliseerd exemplaar bestellen kan.

Mio Gio

Mijn eerste juwelenreeks bestond voornamelijk half-edelstenen die verwerkt werden in halskettingen.

Ik werkte dan ook voornamelijk met jaspis, amethist en bergkristal.

Bovendien verwerkte ik oude parels in nieuwe stukken en kwam ik zo tot kleurrijke parelsnoeren.

Elke halssnoer heeft een verhaal, een naam en een eigen kleurenpallet.

Kleurgebruik

Paars is één van de kleuren die ik vaak gebruik in de halssnoeren die ik maak.

Het is een magische, keizerlijke kleur die representatief is voor creativiteit en vrouwelijke passie.

De kleur paars verbindt de wil met de gedachten in de kruinchakra. In deze kruinchakra komen alle energetische velden van de andere chakra's samen. De kruinchakra, met zijn paarse kleur verenigd en neemt blokkades weg.

Ook oranje en rood zijn twee kleuren die ik vaak gebruik in mijn juwelen. Hierbij zorgt de oranje kleur, representatief voor de sacraal chakra ervoor dat we onszelf openstellen voor anderen, ze maakt ons tot creatieve wezens. We zijn vitaal en erkennen onze gevoelens.

De rode kleur verbindt ons met de aarde, de natuur en legt onze psychische en fysische noden bloot. Rood, vervat in de wortelchakra geeft ons de energie om onszelf te uiten.

Kaartjes

De kaartjes die ik zelf heb gemaakt gebruik ik zelf voor verjaardagen van mensen in mijn omgeving als ook voor collega's die verjaren.

Ik verkoop mijn kaartjes aan 2 Euro per stuk. Dit echter voor kaartjes in Ansichtkaartvorm. Voor andere kaarten betaal je een kleine meerprijs.

Aquarellen leerde ik in het najaar van 2017.

Het was voor mij een unieke manier om mijn zinnen te kunnen verzetten in de chaos dat de zoektocht naar werk met zich meebracht.

Ik leerde technieken in het woonzorgcentrum waar de schilderklas werd georganiseerd. Als jongste van de bende, werd ik niet alleen in de watten gelegd, maar werd me ook gaandeweg geleerd hoe ik moest schilderen, met welke penselen en welke de beste kleuren zijn.

Uiteindelijk besloot ik om niet alleen mijn aquarellen in te kaderen, maar ook om er wenskaarten  van te maken.

Uiteraard kan je mijn aquarellen ook terugvinden in mijn webshop, samen met de kaartjes die ik maak.